Kolory łączą się w jedną całość
Wyłania się sylwetka twej duszy
Tylko rzeczywistość nam przysłania twarze
Nieodgadnione. W układance życia zagubione
Lecz to nie ważne dla mnie jest.
Dla mnie istotnym tylko to
Że choć wciąż nieodgadniony
To oddalony ode mnie zaledwie o krok
Zagadka twa gnębi duszę mą
Jednak odkryję ją
By w końcu ujrzeć twą twarz
A teraz tylko pozwól mi tak trwać
Choć ten jeden, ostatni raz
Bez świadomości i sumienia
Poddać się tej ponętnej chwili pełniej zapomnienia
Niechaj me łzy niosą nas drogą ku zespoleniu
A wtedy nasz obraz zawiśnie na ścianie
Będzie potęgą i pojednaniem
Zbudujemy własny domek z kart
Z kolorowych karteczek zapisanych marzeniami
A jeśli rzeczywistość zburzy go nam
Pożyjemy wspomnieniami.